ไหว้ครู ๒๕๕๖

กราบเท้าอาจารย์หมอยา ผู้เป็นดั่งแสงสว่างในชีวิตของศิษย์ครับ,

        ผมธฤตวัน ศิษย์#๑๔๕ครับ อาจารย์สบายดีน่ะครับ ต้องกราบขอโทษด้วยน่ะครับ ที่ไม่ได้ไปร่วมงานไหว้ครูของอาจารย์ที่ผ่านมา เนื่องด้วยภาระกิจการเป็นอาจารย์มากล้นเหลือเกินครับ และศิษย์ยังอยู่ในช่วงการปรับตัวกับการทำงานอีกประการครับ อาจารย์ครับ...วันที่๔ กรกฎาคม ๒๕๕๖นี้ จะเป็นวันที่ศิษย์จะได้ เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระหัตสมเด็จพระเทพฯ ปริญญามหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยมหิดลใบนี้ ศิษย์ได้มาด้วยความยากลำบาก ทั้งแรงกายแรงใจ.. หากแต่ด้วยความเมตตาจากอาจารย์ ช่วยชี้แนะแนวทางสว่าง อีกทั้งยังเป็นกำลังใจหลักที่สำคัญเทียบเท่ากับพ่อและแม่ของศิษย์เลย ก็ว่าได้ศิษย์จากบ้านไปศึกษาไกล แปลกที่แปลกถิ่น..ก็ได้อาจารย์คอยอบรมสั่งสอน.. วันนี้..ศิษย์ศึกษาสำเร็จได้ดั่งที่หวังแล้ว อาจารย์ก็เป็นคนแรกๆที่ศิษย์อยากจะบอกความสำเร็จและร่วมชื่นชมนี้กับศิษย์ครับ.. ลงไปรับปริญญาครั้งนี้ ศิษย์จะไปกราบอาจารย์ที่บ้านน่ะครับ อาจารย์ครับ..ผมไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไม.. เวลาผมท้อ เหนื่อย หรือหมดกำลังใจ ผมมักจะฝันว่าตัวเองได้ก้มกราบเท้าอาจารย์เสมอ และไม่รู้ว่าน้ำตามันหลั่งไหลมาจากไหนมากมาย.. แม้กระทั่งการนั่งเขียนเมล์ฉบับนี้ ก็เป็นอีกครั้ง ที่ศิษย์กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่.. ศิษย์ขอกราบขอบพระคุณอีกครั้งน่ะครับอาจารย์ ที่เมตตาทุกๆอย่างแก่ศิษย์ผู้มาจากถิ่นไกลคนนี้.. แล้วศิษย์จะไปกราบอาจารย์ในเร็ววันนี้แน่นอนครับ..

ธฤตวัน เจริญพร #๑๔๕
ตอบ อนุโมทนาครับ เมล์ฉบับนี้มีค่ายิ่งนักครับ เพราะนำพาข่าวดี การสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาโท มาแจ้งให้อาจารย์ทราบ ในวันไหว้ครูอาจารย์ใจหนึ่งก็จดจ่อรอลูกคนนี้ ผู้จะมาจากแดนไกลภาคเหนือสุด ก็เหมือนพ่อแม่ทุกคนครับ วันสำคัญก็อยากพบหน้าลูกๆสักครั้งครับ
      สำหรับลูกๆคนใดที่ไม่ได้มางานวันไหว้ครู ก็อย่าได้เสียใจหรือน้อยใจ ฤกษ์งามยามดี แวะเวียนมาใกล้บ้านอาจารย์ ก็มาเยี่ยมอาจารย์แก่ๆคนนี้บ้างครับ อาจารย์จะรอพบลูกด้วยความปลื้มปิติครับ
      ในท้ายนี้ อาจารย์ขออำนวยพรให้ ศิษย์ท่านนี้(หนึ่ง) ขอให้เจริญก้าวหน้า เป็นที่รักแก่คนทั้งหลาย เป็นครูที่ดี ให้เป็นต้นแบบของศิษย์ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ มีความสุขตลอดไปครับ
                  อาจารย์หมอยา